Ψηλά στο Bορειοανατολικό Αιγαίο, εκεί που οι άνεμοι δεν σταματούν να πνέουν ποτέ, βρίσκεται το νησί της Λήμνου, μια τεράστια πεταλούδα με τα φτερά της να τα χωρίζει ο κόλπος του Μούδρου στον νότο, και ο κόλπος του Μπουρνιά στον βορρά. Πλησιέστερο σημείο της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι η χερσόνησος του Άθως με την οποία οι Λημνιοί είχαν πάντα μια ιδιαίτερη σχέση μέχρι πρόσφατα, όταν οι έμποροι πουλούσαν το σιτάρι τους στα 20 μοναστήρια του Αγίου Όρους και επέστρεφαν με ξυλεία στο νησί .
Όπως όλα τα νησιά του Αιγαίου έτσι και η Λήμνος κατοικήθηκε από τα προϊστορικά χρόνια. Οι αρχικοί κάτοικοι, οι δημοκρατικοί Σίντιες έχτισαν το πρώτο βουλευτήριο του κόσμου. Μετά ήρθε ο Ιάσονας με τους Αργοναύτες που έμεινε στο νησί για δύο χρόνια πριν συνεχίσει τον δρόμο του για την Κολχίδα, ενώ κατά τον Τρωικό πόλεμο η Λήμνος γίνεται η βάση ανεφοδιασμού τον Αχαιών αλλά και καταφύγιο του Φιλοκτήτη που προσπαθούσε να γιατρέψει την πληγή του από δάγκωμα φιδιού με την Λημναία γη το φάρμακο της εποχής για τις δηλητηριάσεις. Η επιτυχημένη ανάρρωση του Φιλοκτήτη έκανε την Λημναία γη γνωστή στα πέρατα του κόσμου σαν φάρμακο για μία σειρά ασθενειών.